در اسلام، انسان، خلیفه الله فی الارض(1)، جانشین خدا و کارگزار او در زمین است. هدف اصلی آفرینش او، عبودیت الهی است(2) تا او را به مرحله کمال انسانی خویش ارتقاء دهد. بنابراین خوب خوردن و خوب آشامیدن و شکرگزاری کردن؛ ایفای بخشی از نقش عبودیّت او به شمار می آید.(3) اسلام نه تنها با خوردن و لذت بردن از غذاهای خوب و سازگار مخالف نیست، بلکه با توجه به هدف آفرینش انسانی در اختصاص آن به مؤمنان چنین تغذیه ای را ترغیب می کند.(4)
از دیدگاه صحیفه سجادیه، بهره مندی از نعمت های الهی برای کافر و مسلمان به یکسان مهیاست؛ وَ اَهْوَنَهُمْ عَلَیْکَ مَنْ اَنْتَ تَرزُقُهُ وَ هُوَ یَعْبُدُ غَیْرَک؛ و خوارترین آنها نزد تو کسی است که تو او را روزی می دهی و او جز تو را می پرستد.(5)
«رِزقُکَ مَبْسُوطٌ لِمَنْ عَصاکَ...؛ روزی تو برای کسی که نافرمانی ات کرده، گسترده است».(6)
با این تفاوت که کافران همچون حیوانات به آن نظر می کنند،(7) ولی انسان مسلمان، نگرشی متفاوت دارد. او خود را در حیطه غرایز زندانی نمی کند و می داند که رزق او از سوی خدا فراهم می شود(8) و دوری از اعمال نامشروع، او را در تنگنا قرار نمی دهد.
بهترین معنای شکر خداوند متعال، خرج نعمت های خدادادی در مسیر عبودیت و بندگی است. البته خداوند رحیم، خود وضعیت بندگان را ترسیم کرده و در سوره سبا آیه 13 می‌فرماید: و قلیل من عبادی الشکور؛ ولی عده کمی از بندگانم شکرگذارند.
امام صادق(علیه السلام) در معنای شکر و سپاس می فرماید: شکر هر نعمتی پرهیز از استفاده آن نعمت در حرام ها و عصیان‌هاست.(9)
شکر گفتاری، بیان عبارت نورانی "الحمدلله رب العالمین" است و شکر رفتاری، استفاده هر نعمتی در مسیر شایسته و بایسته آن نعمت که از سوی خالق هستی ترسیم شده، خواهد بود. امام صادق(علیه السلام) می فرمایند: "شکر هر نعمتی پرهیز از حرام ها و دوری از گناهان درباره آن نعمت است."(10)
همه نعمت های مادی که انسان در لحظه لحظه زندگی خود از آن بهره مند می شود، می توانند در جهت معرفت بیشتر پروردگار برای او مفید باشند؛ چرا که بنده با دیدن این نعمت ها متذکر به منعم خویش می گردد. اگر ما همه چیز خود را برای خدا می خواهیم، باید نعمت های مورد استفاده ما، معرفت ما را نسبت به خدا بالا ببرد. در غیر این صورت، حق نعمت ادا نشده و در حقیقت کفران آن نعمت شده است و ما به واسطه کفران آن، استحقاق عقوبت پیدا خواهیم کرد و در مقابل خدا باید پاسخگو باشیم.
خداوند کریم می فرماید: ثُمَّ لَتُسئَلُنَّ یَومَئِذٍ عَنِ النَعیم؛ سپس در آن روز(قیامت) از نعمت مورد سئوال قرار می گیرید.(11)
خوردن و آشامیدن در نگاه دین، بهره گیری از نعمت الهی در مسیر بندگی خداست؛ از همین رو در آموزه های دینی برای این رفتار توصیه هایی آمده است؛ از جمله نهی از خوردن و آشامیدن به سان بیگانگان. امام صادق(علیه السلام) می فرماید: امیرمؤمنان(علیه السلام) پیوسته می فرمود: امور این امت همواره به خیر و صلاح خواهد بود، مادامی که به سان عجم ها]بیگانگان[ غذا نخورند و لباس نپوشند؛ پس هر گاه چنین کنند، خدا خوارشان می کند.(12)
برخی آداب غذاخوردن
شست و شوی دست ها - شستن دست به تنهایی مهمترین گام در پیشگیری از انواع بیماری هاست. چرا که دستان شما تقریبا با تمام بدن و حتی مایعات بدن در تماس است؛ فارغ از سایر منابع میکروبی، این مساله لزوم شستن مداوم دست ها را نشان می دهد.
رسول خدا(صلی الله علیه وآله) می فرماید: شست و شوی دست پیش از غذا فقر را دور می کند و پس از غذا غم را بزداید و دیده را بهبود بخشد.(13)
امام صادق(علیه السلام) می فرماید: شست و شوی دستان پیش از غذا و پس از آن روزی را بیافزاید(14)؛ همچنین می فرماید: پیش از غذا، صاحبخانه شستن دست ها را آغاز می کند تا کسی خجالت نکشد؛ اما پس از غذا از سمت راست در ]ورودی پذیرایی[ شستن دستان بدون تفاوت میان افراد شروع می شود(15)؛ نیز می فرماید: هر کس پیش و پس از غذا دستش را بشوید، در گشایش و سلامتی زندگی می کند(16) و می فرماید: هرگاه رسول خدا(ص) به ویژه نان و گوشت می خورد، دستانش را به خوبی می شست سپس مانده آب دستانش را به صورت می کشید.(17)
از صابون های آنتی باکتریال استفاده نکنید. وزارت غذا و داروی آمریکا اخیرا اعلام کرده، استفاده از این صابون ها می تواند پیامدهای ناخوشایندی داشته باشد و به صورت کاملا علمی ثابت کند که محتویاتش نمی تواند بهتر از صابون های معمولی عمل کند. تحقیقات تکرار شده هم نشان داده اند، صابون معمولی و آب به اندازه صابون های آنتی باکتریال مثمر ثمر واقع می شود. تحقیقات دیگر نتایجی داشته که اصلا جالب نیستند.
گفته می شود موادی مثل تریکلوسان و سایر ضدباکتری های موجود در این صابون ها باعث ایجاد مشکلات تیروئیدی، حساسیت، اضافه وزن و تضعیف کارکردهای عضلانی بدن می شود. بنابراین اول از همه سراغ آب و صابون معمولی بروید و بعد هم مراقب مواد تشکیل دهنده صابون ها باشید؛ چون حتی بعضی از اسانس ها ممکن است سمی باشند! برای همین هم بهتر است تا جایی که برایتان مقدور است، از صابون های بدون بو استفاده کنید که این خطر را هم ندارند. در نهایت به خاطر داشته باشید، برندهای ناشناخته شاید ارزان تر باشند، اما قطعا امن تر نیستند.
گفتن بسم الله - بسم الله، حاوی کلمه، الله است که جامع‌ترین نام های خداست؛ زیرا با بررسی اسامی خدا در قرآن مجید و یا سایر منابع اسلامی، معلوم می شود که هر کدام از آن ها یک بخش خاص از صفات خدا را منعکس می سازند. تنها نامی که اشاره به تمام صفات و کمالات الهی می کند، یا به تعبیر دیگر، جامع صفات جلال و جمال است، همان الله است.
در روایات اسلامی به قدری به این آیه از قرآن مجید اهمیت داده شده است که آن را هم ردیف اسم اعظم الهی معرفی کرده اند. امام علی بن موسی الرضا علیه السلام می فرماید: «بسم الله الرحمن الرحیم اقرب الی اسم الله الاعظم من ناظر العین الی بیاض‌ها؛ بسم الله الرحمن الرحیم، به اسم اعظم خدا نزدیک تر از سیاهی چشم است، به سفیدی آن».(18)
از این رو رسول خدا(صلی الله علیه وآله) در باره آغاز غذا خوردن می فرماید: با جماعت بخورید و بسم الله الرحمن الرحیم بگویید تا برکت غذا زیاد شود.(19)
امام باقر(علیه السلام) می فرماید: هر گاه سفره غذا را گستردید، بسم الله الرحمن الرحیم بگویید.(20)
به حضرت صادق علیه السلام گفتند: چگونه نام خداوند را بر طعام بگوییم؟ فرمود: وقتی چند ظرف غذای مختلف هست برای ]خوردن از[ هر کدام بسم الله بگو. پرسیدند: اگر فراموش کنیم؟ فرمود: می‌گویید: بسم الله علی اوله و آخره.(21)
حلال خواری - در اسلام بر کار و تلاش برای به دست آوردن روزی حلال تأکید فراوانی شده است و در نگاه آموزه های دینی، «پاک ترین درآمدها، از آنِ کسی است که از راه معامله و تجارتی صحیح و درست به دست آورده باشد».
گاهی برخی افراد نوع خاصی از کار را برابر شأن و شخصیت خویش نمی دانند و از پرداختن به آن سرباز می زنند که در نتیجه، امور زندگی اینان را دیگران اداره می کنند. امام صادق علیه السلام به شخصی که گفت: فردی محروم و نیازمندم، ولی دوست ندارم با دست خود کار کنم یا به تجارت بپردازم، فرمود: «کار کن، اگر چه باربری باشد، تا از مردم بی نیاز شوی».
پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله نیز می فرماید: «کاری که نوعی پستی ظاهری دارد، بهتر از گدایی از مردم است». رسول عظیم الشأن(صلی الله علیه وآله) درباره تأثیر کسب حلال بر استجابت دعا فرموده است: هر گاه کسی بخواهد دعایش مستجاب شود، بکوشد که کسب و کارش را حلال و پاک سازد و از مظالم مردم بیرون آید؛ زیرا دعای بنده پیش خدا بالا نمی رود، در صورتی که در شکمش، حرام یا به گردنش، مظلمه ای از مردم باشد.
در حدیث معراج آمده است: ای احمد! اگر خوردن و آشامیدنت پاک باشد، در حفظ و حمایت من هستی.(22)
رسول خدا(صلی الله علیه وآله) می فرماید: هر کس غذای حلال بخورد، فرشته ای بالای سرش بایستد و برایش آمرزش بخواهد تا از خوردن فارغ شود.(23)
راه نرفتن در هنگام غذا خوردن - امام صادق(علیه السلام) می فرماید: در حال راه رفتن غذا مخور، مگر از روی ناچاری.(24)
رسول خدا(صلی الله علیه وآله) از ایستاده غذا خوردن و آشامیدن نهی فرمود. پرسیدم: ایستاده غذا خوردن چه حکمی دارد؟ فرمود: بدترین نوع خوردن است.(25)
همچنین ایشان می فرمایند: هنگام غذا خوردن کفش هایتان را بکنید؛ زیرا مایه راحتی پاهایتان و سنت زیبایی است.(26)
و نیز می فرماید: غذا خوردن در بازار مایه پستی است.(27)
هم غذا شدن با خانواده - مؤمن باید خانواده خود را در همه خوشی ها و نعمت ها سهیم کند؛ حتی در غذا خوردن نیز با آنان باشد. قرآن کریم در آیه 71 سوره مبارکه «نحل» می‌فرماید: «وَ اللّهُ فَضَّلَ بَعْضَکُمْ عَلَى بَعْضٍ فِی الْرِّزْقِ فَمَا الَّذِینَ فُضِّلُواْ بِرَآدِّی رِزْقِهِمْ عَلَى مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُهُمْ فَهُمْ فِیهِ سَوَاء أَفَبِنِعْمَةِ اللّهِ یَجْحَدُونَ؛ و خدا برخی از شما را در بهره وری از روزی، بر برخی دیگر برتری بخشیده است. پس کسانی که برتری داده شده‌اند، حاضر نیستند روزی خود و امکان بهره‌برداری آزادانه از آن را در اختیار بردگان خود قرار دهند تا در آن با هم برابر باشند.»(28)
امام صادق(علیه السلام) در تطبیق این آیه فرمود: شایسته نیست کسی غذایی را به خود اختصاص دهد و خانواده اش را در آن سهیم نکند.(29)
رسول خدا(صلی الله علیه وآله) یکی از نشانه های تواضع را در هم غذا شدن مرد با خانواده اش می داند و می فرماید: آیا شما را به پنج چیز آگاه نکنم که اگر در کسی باشد متکبر نیست؟ چوپانی و بستن گوسفند، پوشیدن لباس پشمی، همنیشنی با تهیدستان، سوار شدن بر الاغ(کنایه از مرکب ارزان قیمت) و هم غذا شدن مرد با خانواده اش.(30)
رعایت خوردن غذا و میوه هر فصل - خوردن هر میوه در آغاز فصلش و پرهیز از آن در پایان آن فصل، برای بدن بسیار مفید است.
پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله): بر شما باد میوه در هنگام روی کردنش؛ چرا که در این هنگام، مایه سلامت تن و از میان رفتن اندوه است. نیز آن را در هنگام پشت کردن وا گذارید که در این هنگام، دردی برای تن است(منظور پیامبر استفاده از میوه تازه و پرهیز از میوه های نامرغوب و غیر تازه می باشد).(31)
امام رضا(علیه السلام) می فرماید: به اندازه توان و میل خود در تابستان غذای با طبع سرد و در زمستان غذای با طبع گرم و در دو فصل دیگر غذای معتدل بخور.(32)
ما با مصرف روزانه میوه ها و مواد خوراکی، علاوه بر آن که از مواد مغذی آن ها بهره می بریم، از عطر شامه نواز و فرح بخش آن ها هم می توانیم در درمان های تکمیلی استفاده کنیم. معمولا اولین طعمی که با خوردن میوه ها در دهان ایجاد می شود، شیرین است؛ شیرینی طبیعی که لذت بخش و تحریک کننده مصرف دوباره آن خواهد بود.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
